Ένας δάσκαλος φτάνει καθυστερημένα στην τάξη και βλέπει τους μικρούς μαθητές όρθιους να παίζουν. Θυμωμένος τους εξηγεί ότι όταν έρχεται αργά, κάποιο λόγο έχει, και οι μαθητές δε δικαιολογούνται να κάνουν φασαρία ενώ λείπει. Και με άλλους τρόπους προσπαθεί να τους διδάξει την πειθαρχία. Όταν ο μικρός Μοχαμαντ Ρεζά (Νεματζαντέ) φέρνει τις ασκήσεις για το σπίτι σε ένα φύλλο χαρτί και όχι στο τετράδιο του, ο δάσκαλος σκίζει το χαρτί μπροστά του. Αν ξεχάσει πάλι το τετράδιό του θα αποβληθεί. Το παιδί κλαίει. Ο διπλανός του ο Αχμάντ τα παρακολουθεί όλα χωρίς να μιλάει. Κι όταν γυρίζει σπίτι του ανακαλύπτει ότι κατα λάθος έχει πάρει το τετράδιο του φίλου του. Κι έτσι αρχίζει η οδύσσεια του, γιατί ο Νεματζαντέ μένει στο κοντινό χωριό, που ο Αχμαντ δεν το γνωρίζει καλά και δεν ξέρει που είναι το σπίτι του. Και σα να μην έφτανε αυτό η μητέρα του δεν τον αφήνει να βγει απ\' το σπίτι και αντιδρά με αδιαφορία όταν ο γιος της προσπαθεί να της εξηγήσει γιατί είναι τόσο σημαντικό να επιστρέψει το τετράδιο. Τελικά καταφέρνει να ξεφύγει και στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας βλέπουμε τον Αχμαντ να περιφέρεται στα στενά σοκάκια του γειτονικού χωριού-που παρεπιπτόντως είναι πολύ γραφικό, ή μάλλον ήταν, γιατί μετά από λίγα χρόνια καταστράφηκε απ΄το σεισμό- χτυπώντας πόρτες και ρωτώντας περαστικούς που είναι το σπίτι του φίλου του.